فضیلت‌گرایی پیشین و معاصر؛ یونان باستان و پینکافس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پژوهشگر گروه اخلاق نظری پژوهشگاه قرآن و حدیث

2 دانشیار دانشگاه قرآن و حدیث

چکیده

فضیلت‌گرایی، از باسابقه‌ترین نظریه‌های اخلاقی است که در دهه‌های اخیر بار دیگر توجه فیلسوفان اخلاق را به خود جلب کرده و اقبال بسیاری از اخلاق‌پژوهان را در پی داشته است. ادموند پینکافس - فیلسوف فضیلت‌گرا و در نظر برخی از احیا‌کنند‌گان فضیلت‌گرایی در دورۀ معاصر - ضمن تخطئۀ آنچه که او فروکاهش‌گرایی در حوزۀ اخلاق می‌نامد، تقریری تازه و متفاوت از فضیلت‌گرایی ارائه داده است. در این مقاله پس از اشاره‌ای گذرا به مایه‌ها و مبانی نظریۀ فضیلت‌گرایانۀ افلاطون و ارسطو - سرآمدان فضیلت‌گرایی در یونان باستان - به مقایسۀ دیدگاه‌های فضیلت‌گرایی کلاسیک با انگاره‌های فضیلت‌گرایانۀ پینکافس، پرداخته شده است. پوشیده نیست که افلاطون و ارسطو، رویکردی غایت‌گرا داشته‌اند و از سویی فضایل را غیر‌نسبی و قابل بازگشت به فضیلت واحد می‌انگاشتند، اما پینکافس ضمن نقد فروکاستن اخلاق به یک یا چند فضیلت یا اصل اخلاقی محدود، بر کارکردگرایی به‌جای غایت‌گرایی تاکید می‌کند. مقایسه در چهار بخش معناشناسی، گونه‌ها و اقسام فضایل، ادلۀ فضیلت‌گرایی و ملاک گزینش فضایل، به همراه نیم‌نگاهی تحلیلی و تاریخی انجام گرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Ancient and Contemporary Virtue Ethics; Ancient Greece and Pincoffs

نویسندگان [English]

  • Seyyed Mohammad Baqer Mirsane 1
  • Hadi Sadeqi 2
چکیده [English]

Virtue ethics is one of the oldest moral theories which has in recent decades attracted the attention of moral philosophers and was widely received by many researchers. Edmund Pincoffs, an advocate of virtue ethics, and according to some people, the contemporary reviver of the virtue theory, has provided a new, different version of the virtue theory by rejecting what he calls reductivism in ethics. In this paper, after sketching the principles of the virtue theory as introduced by Plato and Aristotle, the traditional classical pioneers of virtue ethics in Ancient Greece, we will compare classical virtue theories with Edmund Pincoffs’ version of virtue ethics. It is widely known that Plato and Aristotle had a teleological approach, taking the virtues to be non-relative and irreducible to one single virtue, but Pincoffs criticizes the reduction of morality to one or more moral virtues or principles, and instead of teleology, he subscribes to functionalism. We will compare the two versions of virtue ethics from 4 perspectives in analytical, historical terms: semantics, types of virtues, arguments for a virtue theory, and the criterion of selecting the virtues.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Virtue ethics
  • Plato
  • Aristotle
  • pincoffs