نسبت دیگرگزینی با تربیت اخلاقی بر اساس آرای جان وایت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه علامه طباطبائی،تهران، ایران.

2 دانشیار گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

3 استاد گروه فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی دانشگاه علامه طباطبائی،تهران، ایران

چکیده

برای تربیت، اهداف متفاوتی بیان شده است، اما در چارچوب فلسفی جان وایت - فیلسوف تعلیم و تربیت معاصر - هدف نهایی تربیت نهفته در «بهروزی فردی است که در‌ گرو بهروزی دیگران است»‌‌. وایت که موفق شده تا هدف نظام تربیتی خود را در برنامه درسی ملی انگلستان جانمایی کند‌‌، معتقد است که راه‌حل متخلق‌شدن مُتربیّان‌‌، هدف قراردادن دو چیز در نظام تعلیم و تربیت است: هر کودک به زندگی‌ای شکوفا دست یابد و کمک کند که دیگران نیز چنین شوند‌‌. این رویکرد‌‌، دیدگاه سنتی موجود در تعلیم و تربیت را که در آن تنها بخشِ تربیت اخلاقی متوجه منافع دیگری است و دیگر بخش‌های نظام تعلیم و تربیت متوجه منافع خود است‌‌، کنار می‌نهد و تمامی مراحل تربیت را متوجه به خود و دیگران مد نظر قرار می‌دهد‌‌. این تقریر ضمن دست‌یابی به راه‌حلی برای نزاع فلسفی بین خود و دیگری‌‌، توانسته است مسئله اساسی تربیت اخلاقی را که همان نحوه متخلّق‌شدن مُتربیّان به اصول اخلاقی ا‌ست‌‌، سامان بخشد‌‌. در این نوشتار ضمن تبیین هستۀ اصلی نظریۀ وایت، مفاهیم «خودگزینی»‌‌، «دیگرگزینی» و رابطه آن با تربیت اخلاقی با تمرکز بیشتر بر آرای جان وایت بررسی شده است‌‌. برای تبیین و بررسی گزاره‌ها و کشف نسبت دیگرگزینی با تربیت اخلاقی از روش توصیفی۔‌تحلیلی استفاده شده و منابع کتابخانه‌ای ابزار پژوهش قرار گرفته است‌. [1]



[1]. این تحقیق برگرفته از رسالۀ  دکتری با عنوان «جایگاه دیگرگزینی در تربیت اخلاقی؛ بررسی تطبیقی آرای جان وایت و مرتضی مطهری» است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Relation between Altruism and Moral Training according to John White’s Views

نویسندگان [English]

  • Mohammad Mahdi Salehi 1
  • Mahdi Akhavan 2
  • saeed beheshti 3
1 PhD candidate in Philosophy of education - Allameh Tabataba'i University (ATU), Tehran, Iran
2 Associate Professor in Philosophy - Allameh Tabataba'i University (ATU), Tehran, Iran
3 Professor, Department of Islamic Philosophy of Education, Allameh Tabataba'i University (ATU), Tehran, Iran.
چکیده [English]

Training is said to have different purposes‌‌. Within the philosophical framework of John White—the contemporary philosopher of education—the ultimate goal of training lies in “individual wellbeing which owes to the wellbeing of others‌. ” White, who has succeeded to accommodate his goal of the training system within national curricula in the UK, believes that in order for trainees to development morality, they need to target two things within their educational system: every child should achieve a flourishing life and should help others to do the same‌‌. This approach rejects the traditional view of education according to which only moral training is directed at others and other kinds of training and education are directed at one’s own interests‌‌. On this approach, all kinds of training are directed both at oneself and at others‌‌. It offers a solution to the philosophical dispute of self and other, and can formulate the basic problem of moral training—that of trainees coming to develop moral characteristics‌‌. In this paper, we elaborate the core of White’s theory, and then consider ideas of “egoism” and “altruism” as well as their relations to moral training, particularly in White’s view‌‌. We have deployed the descriptive-analytic method and library sources in order to examine propositions and uncover the relation between altruism and moral training‌. [1]



[1] .This research is derived from the PhD dissertation: “The Place of Altruism in Moral Training: A Comparative Study of the Views of John White and Mortaza Motahhari.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Altruism
  • egoism
  • wellbeing
  • moral training
  • John White