نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
پژوهشگاه قرآن و حدیث
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
متون مقدس، به طور مشخص در ادیان ابراهیمی در بسیاری از مفاهیم مشترک‌اند، و این در موضوع اخلاق به نحو برجسته‌ای نمایان می‌شود. این مقاله بر چهار فضیلت اخلاقی در قرآن و تورات متمرکز خواهد بود که علاوه بر پیوندهای ریشه‌شناختی، به جهت کاربست‌های معنایی نیز به صورت حداکثری متناظر هم می‌باشند. این چهار ریشه فعلی عبارتند از: بِرّ (ברר/ḇrr) «نیکی»، زکو ـ زکی (זכה/zkh) «خلوص»، صِدق (צדק/ṣdq) «راستی» و طُهر (טהר/ṭhr) «پاکی».
پس از مقدمه و بیان مسئله، مقاله متضمن چهار بخش، به ترتیب واژه‌های مذکور می‌باشد. طبق یک الگوی تقریبا ثابت ابتدا مباحث ریشه‌شناسی تاریخی ـ تطبیقی مطرح، و از دورترین معنای حسی تا تحولات معنایی واژه‌ها بررسی می‌شود؛ بعد از آن کاربست‌های معنایی مشترک به ترتیب تاریخی در تورات و قرآن آمده، و در نهایت در ضمن یک تحلیلِ معنایی پیوند آنها را بررسی می‌کنیم. بخش نتیجه‌گیری نیز به جمع بندی کلی، سیر مباحث و برخی بایسته‌های پژوهشی اختصاص خواهد داشت.
کلیدواژه‌ها [English]
)