امامیراد، احمد. (۱۳۹۱). معیارهای گزینش مشاور در اسلام. ماهنامه معرفت، ۱۷۶(۲۱)، ۳۲۔۵۰
امامیراد، احمد. (۱۳۹۲). مسائل اخلاقی در مشاوره اسلامی در رابطه با مراجعان. ماهنامه معرفت، ۱۹۲(۲۲)، ۹۵۔۱۱۳
امیری، علینقی؛ همتی، محمد؛ مبینی، مهدی. (۱۳۹۸). اخلاق حرفهای؛ ضرورتی سازمانی. دوفصلنامه معرفت اخلاقی، ۱(۴)، ۱۳۷۔۱۵۹
آذربایجانی، مسعود؛ صدرالحفاظی، علی. (۱۴۰۰). سنجش بنیانهای روشی و شناختی نظامنامه اصول اخلاقی مشاوره ایالات متحده آمریکا. دوفصلنامه علمی مطالعات اسلام و روانشناسی، ۱۵(۲۹)، ۸۵۔۱۰۱.
https://doi.org/10.30471/psy.2021.7125.1773
باقریفرد، محمدحسین؛ توکلی، عبدالله. (۱۴۰۲). طراحی الگوی توصیفی تصمیمگیری در چالشهای اخلاقی در مدیریت با تأکید بر اخلاق کاربردی. دوفصلنامه علمی مطالعات دین، معنویت و مدیریت، ۱۰(۸)، ۲۵۷۔۲۷۹.
https://doi.org/10.30471/im.2021.7127.1222
بهرامی، محسن. (۱۳۹۱). تحلیل مفهومی تعارضات اخلاقی. فصلنامه اخلاق و تاریخ پزشکی، ۵(۲)، ۳۳۔۳۹.
بهرامی، محسن؛ فرامرز قراملکی، احد. (۱۳۹۱). تحلیل مفهومی تعارضات اخلاقی. مجله ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، ۵(۲)، ۳۳۔۴۴
ثقهالاسلام، طاهره؛ عباسی، محمود؛ اسمایی، سیروان. (۱۳۹۰). حقوق و اخلاق در روانشناسی؛ از تدوین کدهای اخلاقی تا ضمانت اجرای قانونی. مجله حقوق پزشکی، ۵(۱۹)، ۴۷۔۸۸.
چوپانی، موسی؛ کرمی، مرتضی. (۱۳۹۷). معماری شایستگیهای مشاوران مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی: ارائه الگو مبتنی بر دادههای کیفی (مطالعه موردی: مراکز مشاوره شمیم وابسته به نیروهای مسلح ج.ا.ا.). فصلنامه فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، ۳۷(۱۰)، ۱۔۴۰.
https://doi.org/10.22054/qccpc.2019.36911.2001
حیدری، کاظم؛ زارعی، کمال. (۱۳۹۲). سازمان و اخلاق حرفهای. ماهنامه اصلاح و تربیت، ۱۴۰(۱۱) .
خاکی سوره، سیمین؛ پورزنجانی، اسماعیل؛ مشعوف، سهیل. (۱۳۹۵). ارتباط بین رعایت آیین اخلاق حرفهای با کیفیت ارائه مراقبت از دیدگاه کارکنان پرستاری. فصلنامه آموزش و اخلاق در پرستاری، ۵(۲)، ۲۴۔۳۲.
دوران، بهناز؛ مجدیان، محمد؛ میرزایی، غلامرضا. (۱۳۹۱). بررسی چالشهای اخلاقی روانشناسان نظامی. فصلنامه روانشناسی نظامی، ۳(۹)، ۲۹۔۳۸.
ذکایی، سعید. (۱۳۸۱). نظریه و روش تحقیقات کیفی. فصلنامه علوم اجتماعی، ۹(۱۷)، ۴۱۔۶۹
سپنچی، امیرعبدالرضا؛ عسکرنیا، سارا. (۱۳۹۸). اخلاق حرفهای در حوزه روابط عمومی و عملکردهای آن. دوفصلنامه رسانه و فرهنگ، ۱(۹)، ۱۰۹۔۱۲۵.
سهرابی، سحر؛ کریمی، محمدصادق. (۱۳۹۹). بهبود اخلاق حرفهای معلمان در نظام آموزشی. مجله پژوهش و مطالعات علوم انسانی، ۲(۱۱)، ۱۹۔۲۹.
شفیعآبادی، عبدالله. (۱۳۹۴). روشها و فنون مشاوره. تهران: کتاب فکرنو.
صدرالحفاظی، سید علی؛ آذربایجانی، مسعود. (۱۴۰۰). سنجش بنیانهای روشی و شناختی نظامنامه اصول اخلاقی مشاوره ایالات متحده آمریکا. دوفصلنامه مطالعات اسلام و روانشناسی، ۲۹(۱۵)، ۸۵۔۱۰۱.
https://doi.org/10.30471/psy.2021.7125.1773
فرامرز قراملکی، احد. (۱۳۹۳). اخلاق حرفهای. تهران: نشر.
فضیلتپور، مسعود؛ آربزی، محسن. (۱۴۰۱). مرور نظاممند بر مفهوم منشهای اخلاقی. فصلنامه مطالعات اخلاق کاربردی، ۱(۱۲)، ۳۷۔۷۲.
قائدی، یحیی؛ امیری، معصومه؛ دیبا و اجاری، مریم. (۱۳۹۲). بررسی بنیادهای نظری اخلاق حرفهای به منظور پیشنهاد چارچوبی برای تدوین آییننامه اخلاق حرفهای معلمان. تعلیم و تربیت، ۱۱۳.
کیانی، اردشیر؛ نوابینژاد، شکوه؛ احمدی، خدابخش؛ انیسی، جعفر. (۱۳۹۲). ساخت و اعتباریابی مقیاس اخلاق حرفهای مشاوران و روانشناسان. پژوهشهای مشاوره، ۴۹(۱۳)، ۱۰۴۔۱۲۵.
محمدپور، احمد. (۱۳۹۲). روش تحقیق ضد روش، منطق و طرح در روششناسی کیفی. تهران: انتشارات جامعهشناسان.
محمدی، مسلم؛ گلوردی، مهدی. (۱۳۹۲). مؤلفههای اخلاق حرفهای در سازمان با الگو گرفتن از مبانی دینی. دوفصلنامه اسلام و مدیریت، ۲(۳)، ۱۶۱۔۱۸۰.
وحیدی، حسن؛ شفارودی، نرگس؛ جولایی، سودابه. (۱۳۹۸). تبیین راهکارهای ارتقاء عملکرد اخلاقی از دیدگاه کاردرمانگران در حیطه اختلال عملکرد جسمی بزرگسالان. فصلنامه علمی۔پژوهشی طب توانبخشی، ۱(۹)، ۲۰۹۔۲۱۶.
https://doi.org/10.22037/jrm.2019.111909.2125
Chadwick, R. (2009). Professional ethics. In Routledge Encyclopedia of Philosophy (1st ed.). Routledge. https://doi.org/10.4324/9780415249126-L077-1
Luke, C., Beeson, E. T., Miller, R., Field, T. A., & Jones, L. K. (2020). Counselors’ perceptions of ethical considerations for integrating neuroscience with counseling.
The Professional Counselor,
10(2), 204–219.
https://doi.org/10.15241/cl.10.2.204